Elma ŞekeriDünün bugüne Bugünün düne anlamsız donuk bakışlarında Varlığı kimliksiz kalmış bir sevgi. Adını saklar El avuç açtırmayan onuruna kapatır gözyaşlarını, Sesini gün ışığı sağnağına hapseder. Ne kadar narince dolaşsa da parmakları duvarlarında Zamanın, kanını süzmeye yonttuğu sivri taşlarına Acısını sağır eder; Hiç bakmadan, gizlice saklar ellerini Sırtındaki hançerin kabzasına. Dudaklarıyla kapatır üşüyen çıplaklığını Gözlerinin ayasında gülüşlerini yumar. Yüzünün derinlerinde Hâlâ saklanır sıcacık hatıralar. Sokağa düşmüş çocuk ruhuna Merhem olamaz ki kaldırımlar! Ve artık çamur süzülerek bakar Elma şekerinin tadına... “Bugün”lerin bitişlerinin sayısına Hesap soramayacak kadar dilsizdir “Yarın”lar… ezgi ç. 24.05.2009 |