VAR- VAR
Evlinin kocası var, bekârın babası var,
‘Haydi, eve gidelim.’ Demenin cezâsı var! Kapının kilidi var, menteşenin dili var, Kasasına sığmayi, yüreğımın şişi var… Kapida keresteler, nefesler; gönül deler, Ne ediyim sevduğum, sıkıntim postu deler. Kapinın işığıni, gızın yakışiğıni, Kaç yaşinda ayrilsan, özlersın beşığıni… Sevdıceğım kiloli, peştemali gül dali, Ne sevdım- ne sevmedım, ömrımın gizli bali. Hangi narın ağaci, nerede kardaş- baci, Ne demirci lekeli, ne temizdır Kolaci… Sana yazdım bilesın, habu gadar yaziyi, Kimisi hırziyada, kimi gazma gaziyi. Gız beklettın- gelmedın, yaşlar endi bağrıma, Benımsın diyebilsem, Trabzon toprağında... Türkü biter mi e gız, Karadeniz’de Er’ız, Ne kadar uzun olsa, biz Türkiyi severız. Kadir Yeter. TRABZON. |
DAHA DORUSU ÇOK HOŞUMA GİTTİ DE YAZILDIĞI GİBİ OKUMAYA ÇALIŞTIM SEVGİMLE KALIN.
BU ŞİİRLERİMİZE BAL ŞEKER OLDU BUGÜN
SEVGİMLE KALINIZİ