Uzaklarda, arkadaşlık hasreti çektik... çekiyoruz...
Şiirler okurken, gözlerimizin yaşını birbirimizden kaçındığımız
Sohbetlerimiz...
Bedenlerin terk edildiği, cinsiyetin unutulduğu, tek düşüncesi:
‘Şiir’ olan sohbetlerimizin hayâli, aklımdan hiç çıkmıyor...
Ne, yaşlı-genç; ne, zengin- fakir hiçbir farkın olmadığı kültür sohbetleri...

Demiştin ki; ”Kadir bey, Ben buralardan gideceğim !...”
Her zaman söylediğim sözü, bir defâ daha tekrarlamıştım:
Trabzon’a Âşık insanlar, Trabzon tutkunları, Ortahisar’sız,
Ganita’sız, Boztepe’siz, gönül dostsuz yaşayamazlar. diye...

Niye kaldım sanıyorsun, bu ilde...
Beynimin her hücresi, ’Trabzon’ diyor...
Telefonda diyorsun ki: “… Yanlış yaptım. Gelmeyecektim buralara.
Trabzon’da kalabilirdim. Şimdi, pişmânım ...”
Olsun... Bu günlerin de özel değerleri var...

Ham demir bile, ısıtılıp- soğutulmayınca çelikleşmiyor...
Sanat aşkı, bizleri yaksa da yazarlığın soğuk suyu;
Bizleri olgunlaştırıyor, her geçen gün...

Sağlıcakla kal, değerli kültür dostum.
Şair ve yazar arkadaşım. Memleketlim.
Ortahisarlı’m. Hoşça kal... Hoşça kal... Hoşça kal...

****
ORTAHİSAR KIZINA...

Trabzon’dan, deniz suyu yolladım aldın mı?
*Fatsa sâhilinden bak, göreceksin...
Ortahisar’daki buğuyu soludun mu?
O, Trabzon’dan ayrılamayacaksın.

Kadir Yeter. TRABZON.

ilk yayın târihi: 10.06.2006

*:23.5.2009 Cumartesi günü notu: Ortahisar Kızı; görev yeri nakli isteyerek; Trabzon, Merkez İlçede Öğretmenlik yapıyor.