Göz yaşlarım ölümden eski benim...
Gözyaşlarımı insanlığıma akıttığım günden beri
bir fırtına, bulutlara değen başımda... görebildiğim her yüz, mayın sanki. hep tetikte bakışlar, yarına borç verilmiş nefesler ensemde koca bir yük, adı hayat ; yaşayabilmek bir sanat : entrika şarkıların arka mahallelerinde ucube gölgeler duvarlarında tenhası gardiyan, gülüşler mahkum suratlara ihanetler kimin ? ecelim gelmeden bitsin hayat gözyaşlarım ölümden eski benim... |