..

Çok fazla söylenesi gelmiyor ellerin. Bu şiire değmek istemiyorum nedense. Çığlıklar yolları çoktan aşıp gelmiş şiirin yüreğine. Öncesinden konuşmuş ama diyememiş.Yanı başında yalvaran bitkin bakışlar ama o hep hırçındı "şiirin burda konuşan yüreği için".

"vargit kendi yoluna.
Bende sana yetecek kadar bir ben kalmadı.
Girme artık rüyalarıma
Celladı olma hayallerimin
Ne olursun yalvarırım git.
Bende sana yetecek kadar bir ben kalmadı.
Ben es geçtim, bu sevdayı
Bitirdim, bu bendeki aşkı.
Tümüyle sildim, seni hayatımdan.
Yaktım, bu bendeki sevdayı
Rüzgarlara savurdum küllerni.
Hiç bir eser kalmadı bu aşktan yana
Ne olursun yalvarırım git,
Bende sana yetecek kadar bir ben kalmadı."

Bir şeyler söylenmiş. Şair "ben gitme gibi bir ifade kullanmadım" diyor. Kalp zannetmiyorum gitme diyebilsin. Akıl hiç konuşmaz yüreğine boyun eğmek boynun borcudur. Hangimizin aklı çalışıyor ki "bunlar yaşanırken". Ama şu söylenmiş; " git derken bile gözlerim ardından ağlıyor yüreğim"..Ki gözler genelde hazın peşindedirler. Yalan söylemezler ama gitmesi gereken için de konuşmamışlar işte.

"Oysa oysa ne çok sevmiştim seni
Ben bende kaybettiklerimi sende bulmuştum
Uğruna kul ve hatta kölen olmuştum.
Bilmedin, sen bendeki bu aşkın değerini
Hep hor gördün, hep küçümsedin bu bendeki sevdayı.
Hiç bir zaman olmadın bu aşktan yana
hep kaçtın ,hep geri teptin bu sevdayı
Oysaki gözlerin sevdaya açılan bir pencereydi.
Sen kaçtın, korktun, kapattın tümüyle gönül pencereni
ve şimdi ve şimdi gelmiş pişmanlığa dem vuruyorsun.
Yarım kalan benden artık beni istiyorsun.
Ne olursun ne olursun yalvarırım git.
bende sana yetecek kadar bir ben kalmadı."


Yaşanılan kadar dağınık alfabe. Nerde kural,imge, su, ateş, ışık, karanlık kim tanır? (Merhemi tez bulmanız dileğiyle)..

Yüreğinize sağlık..

**Havin_** tarafından 5/18/2009 6:47:00 PM zamanında düzenlenmiştir.