VAZGEÇTİMAldığım nefes bile Kendim için değilken Biçare sığınak olur Şimdilik yaşamalar… İçimde kök salmış dünler dururken Gitmiyor ayaklar Isıtmıyor bedeni en güneşli yazlar Temize çekebilmek kendimi Gözlerimdeki nemi yollamak bulutlara Güneşe sarılmak Boyanmak yeşile, mora, ala Ve gitmelere terk etmek Sonsuz mavilere… Şimdilik yaşamalardan vazgeçip Mayıs rüzgârında Çin icadı kelebeğe tutunmak Uçarak yere basmak… Bir düş tuttu Bugün ellerimden Gülümse Ve daima ümit et diyordu Gözlerini kapa Karanlıklara… Uyan aydınlıklara diyordu Şimdilik yaşamalardan vazgeç Hayata dokun diyordu… “Vazgeçtim” Şimdilik olan ne varsa hepsinden. VAZGEÇTİM. Nafiye YÜRÜK |