VEDASIZ GİTTİLERMutlu muyum söyleyin Durduğum yerde Bir başıma Yetmiyor duyduklarım Sözlerin gölgesinde Yaşıyorum diye mi? İsyanlarım Tetikte duygular Hem ağlar hem güler Bir susar bin söyler Asılı gökyüzüne yumrukları Anıların İç çekişler, gülüşler Dalgın yürüyüşler Bizi Gidişlere emanet ettiler Ve Vedasız gittiler… Bahardan kalma Mevsim gibi Annesini yitirmiş Çocuk gibi Korkuluk görmüş Kuş gibi Zamansız gelen Yağmur gibi Randevuya gelmeyen Sevgili gibi Bizi bu şehre emanet ettiler Ve Vedasız gittiler… Nafiye YÜRÜK |
yüreğinize sağlık,
vedalar ağır olur,
her yürek kaldıramaz,
her omuz taşıyamaz,
bu yüzden bazen çekip giderler...
sevgi ve saygılarımla...