ÇİÇEKÇİ TEPESİ
Bu günde akşam oldu
Bak ufuklar kıpkızıl! Güneş sarayburnundan batıyor... Horlayıp çiğnediğimiz topraklarda Nice ermişler, evliyalar yatıyor. Üsküdarın şu çiçekçi tepesi varya, Himalayalar kadar mağrur.... Karşı kıyılara tepeden bakan Selimiye kışlasına yaslanmış, Güneşi sarayburnunda yakan. Ne anlaşılmazsın İstanbul... Yerleşmişsin yedi tepenin üstüne Üç tarafında denizlerinle, Soluklanıyor, düşünüyorsun serin,serin Gündüzleri kızıl güneş altında, Habire devinen bir dev gibisin... Onca ağırlığın, onca kalabalığın altında, Devler gibi soluyorsun, derin, derin. Acımasız baskılara hiç gücenmidin, Seni tüketircesine saldıranlara direndin, Ne güneşler doğdu yedi tepende... Ne rüzgarlar esti bahçelerinde serin, serin. Kemal Polat |
Şiirin güzelliğini tekrar tekrar okuyarak hazını taktir ediyorum…
Güzel dileklerimle Kutlarım.
Çok çok Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…