KUTSAL ŞİİR
Kavruk tenli fahişelerin
Ten gezdirdiği toprağımdaki dölünün lekesiyle, Piç bıraktığın çocuklar ağlıyor Kirli suratlarıyla içimde.. İçsel bir sinir harbiyle, Parçalıyorum sana bürünen yüzleri.. Her gel gitte.. Adem ile Havva’nın çocuklarıydık biz.. Acımadan reddedildiği.. Kutsal ayetin emri gibi.. ‘’Oku’’ bu şiiri.. İblise yenik düşen her on adamdan biriymiş gibi.. Nasıl da öldüreceğim seni.. Çarmıha gerdiğim kelimelerimle.. Tıpkı İsa gibi.. Yani diyorum ki, Ya da Her neyse Sevgili.. |