ANNEM
..Kutlu Doğum Hafatasında Kaybettiğim Sevgili Anneme..
Seni nasıl anlatabilirim ki Annem, Atmış bir yıllık, bir ömürsün sen. Sen, Allah ve Resulünden sonra en sevdiğimiz varlık; Canımızın içisin sen… Seni nasıl anlatabilirim ki; Ne Bildiğim şu binlerce sözcük yeter seni anlatmaya Ne de Yazılmış ve yazılacak en uzun şiirin dizeleri… Ne Şimdi bir melek olup da derinliğinde kaybolduğun Şu uçsuz bucaksız göklere sığdırabilirim seni Ne de Kuruyup karardıkça cam gibi kırılıp dökülen Hüznüyle, geçmişin gülücüklerine küsen kalbime. Anlatmaya kalktıkça dilim damağım kurur Elim ayağıma dolaşır. Düşünceler karışmakta, sanki birbiriyle yarışır Gözlerim derinlere dalar da bakışım bulanıklaşır. Yazmaya kalksam En dağınık şiirim olur, şiir olursa Kimse yazdıklarımdan senin güzelliğini anlayamaz Anlatamam, bendeki yerini; şeklini Ve kimse göremez içimde kopan fırtınaları Dalgalarda bir batıp bir çıkan beni bulamaz. Dedim ya annem anlatam seni Korkarım... Annesiz kalan bir bebek gibi Korkar ve ağlarım.... Ağlarken seni beklerim Cansuyunu bekleyen fidan gibi... Umutla... Ve Sen gelmeyince... Susarım... Sessizce bir köşeye saklanır, gözlerimi kaparım Seninle geçen her anın hayaline dalarım Hem anlatamam seni hem anlatmam, Yalnız kendime saklarım... ::_ _ _ _ _ BİR DUA _ _ _ _ _ ::: Mezarın genişlesin annem,gül gibi koksun Aydınlansın bir anda nurlarla dolsun. Melekler sevinçle gelip seninle olsun Müjde versinler annem... Mekanın Cennet Olsun. |