DAYANIKSIZIM...
Sana ne sözler birikti, bir bilsen…
Gündü, güneşin tam ortasıydı, Yedi tepeli şehre benzeyen gözlerin. Geceydi, aşkın sızısıydı sanki tenindeki terin. Sendin saçlarını tel tel ayırırken, Bana ait ‘Gül Kokulu’ şarkılar mırıldanan... Bir özleyiş sarıyor beni, Sonra ayrılığının sesi. Sanki içimde ağlıyorsun. Ağladıkça, bir İstanbul tramvayında Kaybolan yolcumsun içimde. Üstü başı açılmış denizimin, Fenerisin artık sen… Sen içimde ağlıyorsun. Kimseyi yolundan çevirecek gücüm yok! Dayanıksızım, dayanıksızım… Olduğun yerde kal… Hoşça kal… GÜL DEMİRBİLEK |
Gündü, güneşin tam ortasıydı,
Yedi tepeli şehre benzeyen gözlerin.
Geceydi, aşkın sızısıydı sanki tenindeki terin.
Sendin saçlarını tel tel ayırırken,
Bana ait ‘Gül Kokulu’ şarkılar mırıldanan...
Bir özleyiş sarıyor beni,
Sonra ayrılığının sesi.
Sanki içimde ağlıyorsun.
Ağladıkça, bir İstanbul tramvayında
Kaybolan yolcumsun içimde.
Üstü başı açılmış denizimin,
Fenerisin artık sen…
Sen içimde ağlıyorsun.
Kimseyi yolundan çevirecek gücüm yok!
Dayanıksızım, dayanıksızım…
Olduğun yerde kal…
Hoşça kal…
içinde yitirdiğindir sevda..avuclarının arasında ,,cok sıkarsan ölecek ,,çok açarsan kaçaçak kuş misali,,nasıl tutacağının bilinmezindedir sevda..kendi yaşamışlığında ..ya kaçırırsın ya öldürürsün..artık anlamı kalmaz hayatın,duyguların çıplak,yüreğin sahipsiz,,ruhun yitik ve çaresizdir..neye benzerse benzesin gözleri..neye benzerse benzesin kokusu artık duyamadığı tadamadığıdır yokluğunda..tek gerçektir artık içinde kalan sızı ,,ve geri kalan yaşamışlığını paylaşan hüzün.....tebrikler bir hüzün şiiri daha okumanın zevkiyle çıkıyorum sayfanızdan,,aldığım tatları sayfanızda bırakarak..herkes tatsın diye.saygılar prenses.