Tutuluyor dilim, tutmuyor elim
Nasıl başlasam ki söze Başkanım?
Çığlığı çalıyor ah, gönül telim!
Bakarken, gittiğin ize Başkanım.

Sen ki Türk-İslâm’ın umut nefesi
Kürşat’ın narası, Yunus’un sesi
Ey Anadolu’mun yiğit efesi
Attın yürekleri köze Başkanım!

Vatan damarına kan veren yiğit
Gönüllere girip gül deren yiğit
Canı hiçe sayan alperen yiğit
Ulaştın üç metre beze Başkanım.

Yıllar süren ezberleri bozdun sen
Altın harfler ile destan yazdın sen
Şanlı Başkan!.. Tüm cihanı üzdün sen!
Baharlar dönüştü güze Başkanım.

Büyük ülkün için sarardın, soldun…
Gün geldi zindanın Yûsuf’u oldun
Gönüllerden taştın, kalplere doldun
Döndürdün milleti öze Başkanım.

Karşımızda her hedefin, her sözün
Tatlı tebessümün, nur saçan yüzün
Rahat yat, arkada kalmasın gözün
Çıkacak bu millet düze Başkanım.

Çektiğin bayrağı indirmeyiz biz
Çizdiğin rotayı döndürmeyiz biz
Senin meşaleni söndürmeyiz biz
Yolun baş tacıdır bize Başkanım.

Senden kaynak alır bil ki çağrımız
Ülkü kamçısıdır ciğer ağrımız
Kavrulsa özümüz, yansa bağrımız
Asla vuramayız dize Başkanım.

Ardından milyonlar acıyla inler
Duacıdır sana bütün müminler
Tekbirler, hatimler, onca Yâsin’ler
İnşallah cennete vize Başkanım.

Cemal Gören