Ben Yağmurla Sevişiyordum
Aylardan nisandı
Adıyla sanıyla yağmurları vardı Yağıyordu yağmur Bursa’da Nisan ayında Sen yoktun yanımda Ve çok uzaktın bana Yarim, sen beni seviyordun Ben yağmurla sevişiyordum... Dışarıda çiçekler, böcekler Dans ediyordu adeta Yağmur altında İşte yağmur çıkardı Toprağın taze kokusunu meydana Bir nevi özünü buluyordu insan bu kokuyla Özünü buluyordu insan Yağmur ve toprak kokusuyla Dalıyordu insan hülyalara Yarim, sen beni seviyordun Ben yağmurla sevişiyordum... Kapıldım yağmurun sihrine Onun inceliğine, onun sesine Artık yetmiyordu Onu bir apartman dairesinin Penceresinden izlemek Ve dışarı çıkıp hissetmek istiyordu Her uzvum, her zerrem Tek isteğim Deli rüzgarla bir olan Yağmura katılmaktı Yarim, sen beni seviyordun Ben yağmurla sevişiyordum... Ey yağmur ben seni seviyordum Sen damlalarınla hayat veriyordun Ve ben hoşnut kalıyordum Yarim, sen beni seviyordun Ben yağmurla sevişiyordum... |