ADIMI SÖYLEMEYE UTANDIM
Yaşının ve yaşantısının en taze günleri.
Yaş yirmi beş olmuş yeni yeşermiş düşleri. Sanki bir çocuk gibi değişmemiş hiç teni, Ne üzüntü çekmiş ki değişsin gülüşleri. Önceden okul ve ev arasında yaşarmış, Şimdi ise işten eve koşarmış, Annesi babası bazen yanın da. Bazen ise yalnız başına yaşarmış. Şair olmuş bir de kitap çıkarmış, Hayali gerçekleşmiş, amacına ulaşmış, Kendince boş yaşamış, boşuna kanmış. Adını söylemeye bile utanmış. Bazen sevdalanır bazen durulurmuş, Aşk denince tarifine koyulmuş. Ulaşamadığın her şey aşkındır senin, Ulaştığın zaman ise, değişir rengin. |