DUÂŞahidim rüzgârlardır Rabbim Şu titreyen söğüt dalları Toprağı öptüm Yöneldim sana Biliyor ve itiraf ediyorum İstikametim yanlış Gözlerimde pişmanlık ırmakları Utanıyor ve üşüyorum Uzun sürdü gecenin kirli sularında kalışım Şimdi beni Affın ve kereminle Merhametinin göğsünde uyut Buğulandı aynam Şaşırdım ve çaresiz geldim işte Sen varsın başka kimse yok Ey gecenin ve gündüzün sahibi Önümde ölüm kavisleri Heybemde günah yükleri Bütün sözler bitti Bütün vakitler akşam Bana bir tebessüm bağışla Beni yarlığa merhametinle İçimde beni yakan âh’la Geldim durdum önünde işte MUSTAFA ÖZÇELİK |