HAYRET SAATİBir gün bütün sabrı biter ve konuşabilir yeryüzü Bir gün bir fermâna uyarak Tersine akabilir bütün ırmaklar Ateşe kayar yeryüzü Sallanır toprak Akıl aradan çekilsin diyerek Gözü kalbe çevirince Kaldırıp başımızı Aynalarda başka şeyler görebiliriz Etrâfımızda içimizi karartan fotoğraflar Dehşet bir sesle gafletten uyanıp İçimizin çalkantılı sesiyle Hayrete dalarak Evimizin taraçasına yuva yapmış bir güvercinin Hikmeti üzerinde durabiliriz Araçlarımız yerde toprakla bütünleşiyor Ya avuçlarımız Kalbimizin antenleri Şimdi hangi sesleri getiriyor dünyamıza Nereye sığınabiliriz Biz mağrur başımız çoğalmış suçlarımızla Hangi dağa sırtımızı dayasak Üstümüzden bir silindir gibi geçer tûfan İşte bir ses derinlik yoklaması İşte gözümün önünde Bizimle yakınlık kuran ölümün cesur hamlesi El etek çekilmiş bir dünyada Vaktini doldurmuş bir ömrün Son fotoğraf karesi bizden geriye kalan MUSTAFA ÖZÇELİK |