ANAFORGerildi toprağın yayı Sonra rüzgâr çıktı Gece gündüze kavuştu Başladı anafor Gök devrilince Yıldızlar indi yere Şimdi yolculuğumuz Mevsimden mevsime Hücremizde yer değiştirdi Ölüm ve korku Sular yükselip çekildi Şehir harâbe Kendini gör aynada Çölün safîr yolcusu Ömrün zili çaldı Çekip gidiyorsun işte Bahçende açan Şimdi ne karanfil ne lâle Herkes kayboldu Kaldın kendinle Artık topallamıyor atın Geldin menzile Çözülüyor iplik iplik Bitiyor gece MUSTAFA ÖZÇELİK |