Isınamıyorum
İçim titriyor adını andığımda
Üşüyorum Karanlık sardıkça gökyüzünü korkuyorum Sonsuzluğa uzanan bir uçurum sensizlik Düşüyorum… Ellerim sana uzanıyor boşlukta Farklı yıldızlar yerleşmiş gözlerine, tutamıyorum Gül yapraklarıyla süslüydü yatağım Diken doldu ardından Yatamıyorum… Uzaklaşma demiştim bir nefesten fazla Aramızda en fazla bir ayak boyu zaman olsun Kırdı borayı en coşkulu zamanında Boyun büktüm Küstüren meltem olsun… Güneşler tutuştururdu sol elim dokunsa ışıltılara Okşayışına yatardım saçlarının, koklardım Gülümseyişlerine vurgundum dudaklarının Dost yüreğini tutardım fark ettirmeden Yüreğimde saklardım. Aynalar iletmiyor yakarışımı sana Seni atıyor gizlice yüreğim, söylemesem de Kar üzerinde küçücük tümseklere takılıp kalıyorum Dünyanın bütün güzellikleri sana gelsin Hasretten başkasını alamıyorum Üşümeye mahkûmum Isınamıyorum Isınamıyorum. |
Daha çok sevgi dolduğunuz zaman, tir tir titreyeceksiniz, sevgisizlik ortamında...
KUTLU/YORUM.