YENİDEN DOĞUŞGece dehşet içinde Ölüm saçıyor karanlıklar: Karalar giyinmiş al bayrağım Mayısın on beşinde. Nerede ülkemin baharı? Nergisler, güller nerede? Niçin susmakta bülbüller? Bu ölüm sessizliği ürpertiyor insanı, Gün batısından yaban sesleri gelir Deniz ötesinin leş kargaları, Ölüm çığlıkları duyulur baykuşların: Medeni batının zorbaları, Haçlı torunları İstilâ orduları... Millet yüreği kan, Türklük yüreği ateş, alev alev yanmakta, Bacılar gözleri yaşlı, analar ağlamakta, Kahrolmakta erlik onuru Kahrolmakta bebe gözlerinde, Dudaklar son yazgısını okur Arşa yönelen avuçların çizgilerinden, Göğüsler inip inip kalkar Hak’ka yükselen ah! Seslerinden: Zalimin topu, tüfeği varsa, Mazlumun Allah’ı var Güneş ufuktan şimdi doğar... Denizde can, toprakta kan var Bir damla sudan oluştu insan, Dirildi bir ulus Samsun’da: Oğuz Han mı, Atilla mı, Alpaslan, Kılınçaslan mı? Yoksa ecdadın ruhu Mustafa Kemal mi? Mustafa Kemal, Mustafa Kemal Erzurum, Sivas, Ankara Ya ölüm, ya istiklâl... Ya istiklâl ya ölüm: Seslendi dağ taş, ses verdi ova, yayla, Şehitler kalktı makberlerinden Vatan sağ olsun derken. Yaman aktı Sakarya, yamandı Dumlupınar Ruhlar Tanrı’ya yükselirken, Bir parmak uzandı ak denize , Kurtuluş maratonu kırk değil On kere kırk binler koşuldu ulusça, Cihana örnek Atatürk koşusudur bu, Yüce Türk Milletinin yeniden doğuşudur bu: Türkiye’m al bayrağım Canım ,kanım, vatanım Feda olsun bin canım... H.İbrahim Sakarya |