Ey mümin tövbeler tövbesi Nasuh tövbesi
Oku bak haktan nasıl gelir kurtuluş sesi.

Vaktiyle Nasuh diye birisi vardı
Kadınlara bakmaktan çok haz duyardı,
Köse vücutluydu, parlaktı teni
Kadına benzerdi zaten bedeni,
Kadınlar hamamında işe yerleşti
Aylarca hamamda tellaklık etti,
Çıplak kadınları eliyle ovar
Bu şeni işlerden büyük haz duyar
Eli maharetli iyi iş yapar
Kentin saygınları hamama koşar,
Nasuh bu işten çok memnun olur
Hayayı unutur nefsi kudurur,
Bazen Allah korkusu galebe çalar
Tövbeyi düşünür nefsine kanar,

Hükümdar kızının düğünü vardır
Gelin hamamına tellâl bağırır,
Nasuh’un hamamı hazır edilir
Saray kadınları tamamen gelir
Hepsini bir güzel seyre dalacak
Hükümdar kızını Nasuh ovacak,
Düşünürken bile nefsi azıyor
Hayalinde prensesi tarıyor,

Başladı hamamda yıkanma faslı
Kadınlar bembeyaz billuri sesli,
Kadınlar sırayla keselenmekte
Nasuh’un şeytanı neşelenmekte

O an ortalıkta bir telaş oldu
Hükümdar kızının yüzük kayboldu,
Nişan yüzüğüydü değeri çoktu
Kim aldı acaba? Kim nere soktu?
Kapılar kapandı emir verildi
Tüm kadınlar aranacak denildi,
Mahrem yerler açılarak bakılsın
Yüzük bulunarak ortaya çıksın,

Fermanı duyunca elleri durdu
Nasuh’un yüreği tık tık vururdu
Düşünceye daldı içten konuştu
“Ya Rabbi bu nasıl nasıl olmuştu?
Yüzüğü almadım bu aşikardı
Mahrem yerlerimi niye arardı?
Kendisi erkekti belli olacak
Bilindiği anda baş vurulacak,

İşte şu ana kadar günahı çoktu
Kaçacak bir yeri çaresi yoktu
Kimseden bir imdat gelemeyecek
Arama yaklaşıyor başı gidecek
Deli gibi sanki akılı durdu
Nasuh tövbesine hakka başvurdu

“Aman ya Rabbi kulun Nasuh’um
Tövbeler olsunda kurusun huyum,
Beni ortalıkta rüsvay eyleme
Tövbemi kabul et bak ta halime,
Bir daha böyle iş yapmayacağım
Gözümle harama bakmayacağım,”

Bu anda gaipten bir nida geldi:
Nasuh! Diye ortalığı inletti,
Yitik yüzük oracıkta bulundu
Nasuh sıkıntıdan, dertten kurtuldu,
Kan ter içindeydi kalktı giyindi
Şerri terk ederek Hakka yöneldi

Tövbe kapıları açıktır her an
Yeter ki Allah’a tam olsun iman,
Mevlâna diyor ki, Nasuh tövbesi
Kesin kararlıdır yoktur dönmesi.

H.İbrahim SAKARYA