ÇIKMAZ SOKAĞIM
Ansızın geçiyor zaman,
Çizgilere dokunarak Bir yenisini Ve daha derinini ekliyor Her geçen gün… Kaçıp kurtulmak istedikçe kendimden, Sana açılıyor tüm kapılar Köşe başında bir solukluk can oluyorsun Adını kazıyorum duvarlara tırnaklarımla. Sen benim çocukluğum, Sen benim kadınlığım, Sen en kuytudaki gizli sevdam Sen çıkmaz sokağım oluyorsun… Seninle kuşatıyorum varlığımı Şimdi “sen, sen” diye çarpıyor bu yürek Mitinglerde adını haykırdığım Militanım oluyorsun göz altlarımda. Sen benim gençliğim, Sen benim heyecanım, Sen hep yanındayken yitirdiğim Sen çıkmaz sokağım oluyorsun… Bak geçiyor hayat Bir yeni yılı daha ekliyor Yaşına zaman İyi ki varsın Kuzu’m, İyi ki doğmuşsun Bu yaşam arsızına Çıkmaz sokak olmuşsun… HATİCE ERDEMİR KUZU |