AĞIT
Yorgun sesiyle bir kuş
Kuytu ormanında Titriyor yalnızlık korkusuyla Varlığını geceye rehin bırakmış Diyor ki bana İçimi ısıtan sözler bul Şehzâdem ormanda kaybolmuş Şimdi ben ne söylerim lâleye Ey âvâre bulut Nerededir gün ışığı Ne zaman sabah olacak Ne zaman yağacak yağmur Ey yolcu bana künyemi oku Kolum kanadım kırık Çığlığım ol yosunlu sularda Kurşunun kokusunu alıyorum Ölümümle başlayacak hayat Puslu bir sabahta Ben ki bu bahçelerin En son sesiyim bir daha duyulmayacak Unutma gözlerimi Geldim ve gidiyorum işte Bırakarak yeni doğmuş çocuklara O güzelim maviliği Dallarında sükût olan bahçede İşte ben orda mâsum yüzümle Avcılardan ve ölümden bîhaber Bedenim kaybolsa da Yaşayacağım kaftan rengimle Sulara bakıp sonsuza kadar MUSTAFA ÖZÇELİK |
Ey yolcu bana künyemi oku
Kolum kanadım kırık
Çığlığım ol yosunlu sularda
Kurşunun kokusunu alıyorum
Ölümümle başlayacak hayat
Puslu bir sabahta
Ben ki bu bahçelerin
En son sesiyim bir daha duyulmayacak
Unutma gözlerimi
Geldim ve gidiyorum işte
Bırakarak yeni doğmuş çocuklara
O güzelim maviliği
kaleminiz daim olsun dost