istanbul
İstanbul okadar büyükki
Her Köşe Başında Bir Uçurum Bir Nehir Gibi,alıp götürüyor Herbirini Küçük Yavrular Bile Tanır olmuş Zehiri Bir Okadarda Ahlarla Dolu Bu Şehir Yirmisinde Yaşamaktan Bıkan,Dumanlanmış Bedenler Kırık Kalpler,Aglayan Gözler Aşk denen Birşeyde Sarmış Bu Hayatı Aslında Esir Almış Kainatı Mutlu Eden Tekşey Olmuş Bu zaman da Maneviyati Sevgiyle Birleşip Canlar Yakılsada Ugrunda Son Baharda Gelir Eser Hazan Yeli Vurur Yapraklarıma Deli Deli Asiligimi Vurur Yüzüme İstanbul Tutundum Sana Senle Varım Bu Zor Hayatı aşmaya BU DÜZENİNİ BOZMAYA YAŞANILASI YARINLARA ULAŞMAYA.... .. .Siyah inci... |
saygılarımla