NETTİN BE GÜLÜM
N’ETTİN BE GÜLÜM
Karmaşık duyguların kesiştiği yollarda Körelmiş arzulara geçit vermez yardın sen Çok düşündüm yıllarca anladım en sonunda Ferhat’a dağ deldirten O, vefasız yardın sen. Çorak, çatlak toprakta sevdam ile yeşeren Şu gönül ağacında tanelerce nardın sen Öyle bir yaktın beni; teşbihte hata olmaz Cehennem haricinde hiç sönmeyen nardın sen. Yüce, sarp yamaçların bakir zirvelerinde Kardelenler üstüne yağan kırçıl kardın sen Eriyip, yittin birden; kaydın bir yıldız gibi Üçlere, yedilere, kırklara mı kardın sen ? Hayalimde, düşümde, dünümde, yarınımda Ciğerdeki solukta her şeyim de vardın sen Hepsi yalan şu gerçek bunca sevgimden sonra Kadir kıymet bilmeyen ellere mi vardın sen? N’ettin böyle n’ettin sen, söyle gülüm n’ettin sen ? Recep Ümit NİŞANCI - 27.10.2007 P.K. 3 Muratlı TEKİRDAĞ namikcemal@ |