H E D İ Y E
HEDİYE DEDİĞİN ŞEY TEKTAŞTAN MI İBARET ?
Beyaz koyunun bile, “ Kara kuzusu olur !.. ” Ben: “ - Yaz’ın suya girsem balyoz kırmaz buz olur. ” Neden şu aksilikler gelir, hep beni bulur ! ? Adamda şans dediğin anca(k) bu kadar olur. Dün akşam içtim, içtim; Zil - zurna eve geldim. Cebimde son kuruşu, garson’a bahşiş verdim. Hatun’a göre sanki: “ REİS ” değil de “ EL ”dim !.. “ - Acı kahve ” istedim, olmadı… Ortam gerdim. Dedim: “ – Kahvenin hatrı, kırk yıldı bundan önce Yerini kömür aldı, T A Y Y İ P başa geçince. Bir kaç torba kömürün beş yıllık hatırı var: ‘ – Minnet borcumdur ! ’ deyen, halk sandığa gidince. ” Oysa, iş’e giderken… Hatun: “ – Çorap ” demişti, “ – Naylon ” olsun diye de sıkça tembihlemişti. “ – Unuttum ” desem… Yalan ! Mey, aklı körlemişti “ KÖROĞLU ” boş durur mu ? Kendini gizlemişti. Besmele çekip kalktım, sabah sabah yataktan Hatun da bin bir ilgi; “ – Hangi dağda kurt öldü (!) ? ” Daha dündü dostlarım, zor kurtuldum pataktan “ ZÜĞÜRT AĞA ”sın deyip, yatağı bile böldü !.. Ben de akıl, akıl mı ? “ – Deli kızın çeyizi (!) ? ” Dedim, kendi kendime: “ – Be, Allah’ın kerizi Bir milyar ışık yılı uzak tut şu piyiz’i Bak, bu gün: On dört Şubat; Kırman lâzım cevizi… Yeter !.. Küçük düştüğün ‘ KÖROĞLU ’nun önünde Çeyrek yüz yıl ‘ Dır… dır… dır. ’ Sitem var, her sözünde ” TEKTAŞ olmasa bile; BİR ÇUVAL KÖMÜR aldım, Ettim… O’na hediye; SEVGİLİLER GÜNÜ’ nde. 14 ŞUBAT 2010 – Pazar / Recep Ümit NİŞANCI (Stajyer şair – namikcemal) Muratlı - TEKİRDAĞ |