CİNNET YERİ
Bu kent ayaklarımın altında
gideceksin diye yasta. Bu kent beton yığınlarına vurgun Bu kent katledilmiş kör bıçakla Bu kent ölümcül hasta. Bu kent çılgın bu kent cinnet yeri Bizim oralarda hamur tutar günü deviren kadın Havada her dem asılı durur yeni pişmiş ekmek kokusu Her şafak ateşten bir çiçek açar Silkeler kipriklerindeki çiği Yok olur ayrılığın korkusu Bu kentte bir sığırcık kanadı yüreğim Yanar Ayrılığın yakar Bu kentte eğreti durur bulutlarde nem Asit yağmurları yağar Şimşek çakar dalgaların üstüne Bu kentte DERYA ıslanır Neden ıslanmaz gövdem....? Bizim oralarda kasvet yüreğimi hiç basmazdı Birbirine karışırdı ölüm ile yaşamın çığlığı Sadece ölüm biraz daha arsızdı.. 31.03.1997- Menemen |
Birbirine karışırdı ölüm ile yaşamın çığlığı
Sadece ölüm biraz daha arsızdı..
.../.../........
Bizim oralarda yoktu yalnızlık, bir avuç insandık oysa
Bir o kadar da kalabalık. Biri öldüğünde kimse açmazdı
radyosunu aylarca, belki iyi bir şey değildi suskunluk ama
saygılıydı herkes ölüsüne dirisine.
Farklıdır, farklıydı bizim oralar hocam çok farklıydı.
Gönülden saygılarımla.