Sen Bırakıp Gittin Anne
Daha ben küçücüktüm;
sen beni bırakıp gittin anne kokun burnumda kaldı şimdi ben bahar kuzuları gibi havayı kokluyorum seni bulmaya çalışıyorum anne. Gözlerimde kalan hayalin; bir kırmızı çiçekli elbisen siyah pabuçların bir de elindeki bohçandı senin gözlerinde ise sessiz haykırışlardı. Beni bırakıp gitmediğini yıllar sonra öğrendim çok geçti artık hep içim paramparça her parçaya bir dikiş atıyorum ben cerrah oldum anne hayatımın yırtıklarını dikmeye çalışıyorum bazen başarıyorum bazen de gözyaşlarıma hakim olamıyorum. Büyümüşüm haberim yok anne; bir ses duyuyorum arkamda bir çocuk sesi bu benmiyim hayır olamaz diyorum bir de bakıyorum benim çocuğum ben onunla çocuk olmuşum çocukluğumla çocuğumu büyütmüşüm. Hala daha kokun burnumda; bahar kuzuları gibi havayı koklayıp seni arıyorum. |