GÜZELLİĞİNİ YİTİREN GECE
Mum çiçeklerinin
Arasından süzülen güneş. Yorgunluğunun içinde, Ellerimde uyudu. Bunca güneşli,geceli ,ayazlı terli Zamanları aşındıran, Eskiten ağırlığın altında... Bilinmeyen düşler içinde... Belkide düşsüz. Okşamak için güzelliğini yitirmiş gecede, Ayazlı...aysız Güzün esmer akşamında, Kuru dudakların arasında İnce bir soluk..güçsüz. Mumçiçeklerinin Arasından süzülen güneş, Ağır hükmün içerisinde. Artık; Tamam olan vakitte Ölüm.. Hiç açılmayan,kenetlenen ellerimde En bulut vardı... En parlak bulutun ötesinde. Güneşi tutan ellerimi Kimse tutamadı, Güzelliğini yitiren gecede Ay silindi.. Küçücük bir aralık buldu Mumçiçeklerinin kokusunda. Uzakta Dağları gölge olduğu yerde,ve Soğukluğunda, Kaynamaya çalışan bir suyun içinde Biliyordum artık,Tanrının kaldığı yeri... Birleşti,mumçiçeklerinde ellerim; Güzelliğini yitirmiş bir gecede... En oldu...enlerle. Bilinmeyen düşlerde... Eda Tüter.(aşiyan052) Güzel yorumuyla katkıda bulunan sn Tayfun 54 e ,teşekkürlerimle.. |
gunes soldu
ruzgarlar sustu
duslerim teget gecti seherin ayazini
mumcicekleriydi yeniden umut veren gunyuzune..
Eda'm boyle bir sey demek gecti icimden. Umut ve huznu birarada bulunduuran siir yorumla son derece guzel ve hostu. Naif, ince dusunceli yuregine, kelamina , siire gonulden tebriklerimle.
Sevgim selamlarimla..