Mahalledeki genç yaşında aşkına karşılık bulamadığı için meczup olmuş bir avarenin gerçek hikayesi.

Adım sarhoş,soyadım AVARE.
Hayatım bir uçurumun dibinde.
Daha çok geçken,aşk şerbetini içtim.
Bir kara sevdayla bittim.
Yaktı beni taa derinden.
Bir bakışa vuruldum.
Düzelemedim yeniden ,bir meczup oldum.
Kimselerde görmedim yoktu bir eşi.
İçimde unuttuğum ,kaybolmuş duygularım
Canlandılar o anda ,başladı heyecanım.
Ama anlatamıyorum derdimi.
Ne ona nede başkasına.
Şarkılar söylüyorum,beni duysun diyorum,
Ama nafile.
Hani,insan bir şiiri okumaya doymazya,
Hani,güzel bir çiçeği koklamaya kıyamazya,
Mışıl mışıl uyuyan bir bebeği öpmeye korkarya.
İşte,böyle sevdim onu,taparcasına.
Yoruldum,yoruldum onu sevmekten.
Ve yolunu gözlemekten.
Kahroldum,aylar boyu onu hayal etmekten.
Uykularım düşman oldu geceler boyunca.
Yüzüne bakamadım,sabah olunca.
İçtim delice içtim,onu unutmak için.
Kaçtım,uzaklaştım ondan kurtulmak için.
Ne gece ne gündüz,ne bahar ne yaz.
Kalbim herdaim ayaz.
Ama vazgeçtim,boşuna herşey.
Gözümde yok hiçbir şey.
Avare oldum,dolaştım heryerde.
Ev neymiş unuttum,kendimi ıslak sokaklarda buldum.
Yollarda bekledim,kurudum,kayboldum.
Gönlüm virane, duygular harabe.
Ne yapayım bilemiyorum sevdim bir kere.
Körkütük geziyorum,kalbim lime lime.
Bana ayyaş dediler,kahkahayla güldüler.
Desinler ama gülmesinler.
Suçum sevmekse sevdim.
Sevdim deliler gibi hemde ölesiye.
Şimdi elimde şişem,ağzımda cigaram.
Üstümde yırtık pırtık eski urbam.

Gözümde hayali,dudağımda şarkılar.
Kulağımda hiç gitmeyen sesi var.
Gönlüm kırık iyileşmez yaralar.
Dostlarım beni böyle hatırlar.
Adı SARHOŞ ,soyadı AVARE.
Gerçek ismim neymiş kime ne.
Yaşamışım ölmüşüm aldırmaz bile.
Arkamdan söylenecek tek bir cümle:
Sevmişti bir vefasızı ölümüne.