Uzanmışım kumsala,sıcak bir yaz gecesi.
Okşar gibi deniz sesi.
Minicik dalgalar şırıl şırıl,vuruyor ayaklarıma.
Gökyüzünde yıldızlar,denizde yakamozlar.
Yaramaz çocuk gibi,göz kırpıyorlar.
Her şey,her yer iyide ,bu yalnızlık niye?
Bomboş bakıyorum önümden geçenlere.
Tahta şezlongda,sen düştün yine aklıma.
Yüreğim buruk,başımın altında kendi ellerim!
Ne yanıma uzanan,ne elimi tutan,
Ne de saçımı okşayan biri var.
Gözlerim yumulu,
Hafif bir meltem teninin kokusunu sunuyor.
Yanımda uzanan sen sanıyorum.
Elimi uzatıyorum,
Yok,yok,yoksun yanımda,boşluğu sarıyorum.
İçimde kimseyle paylaşamadığım duygular.

İlerde ,bir yerde dans ediyor geçler.
Çığlıklar,kahkahalar yükseliyor heryerde.
Özeniyorum,dans edecek kimsem bile yok diye.
Ama sanki onlardada duygular sahte.
Bakışlar,gülücükler yalan gibi.
Onlarda yitirmiş sevgiliyi,benim gibi.
Bir yolcuymuş gelip gitmiş,sanki gönlüm han gibi.
Upuzun yıllar geçmiş üstünden,küllenmiş.
Ama hayır,
Hala bir kıvılcım bekliyor sönmemiş.
Belki bir gün bu sahilde,
Eşelersin külleri,alevlersin ateşimi.
Yıldızlar,deniz tanık olur,görür sevgimi.
O zaman birbaşka ben olurum.
Ama önce gel,bıktım umutla beklemekten.
Ya yak yeniden,ya da söndür ateşimi...