Deprem Kuşağı Sevdaları
Toy saatlerde esti o rüzgâr
Vakfedildi hayatlar Bir gözleri süzgüne Sitemler öğün oldu sofralarımızda Dostlarla paylaşılmadık Artırdık günden güne Temelsiz hülyalara bağlanmışız habersiz Açılmaz hicran kelepçesiyle Yollandık sürgüne Deprem kuşağı sevdalarıydı yaşadığımız Kül çekmez zamanlara düştük Sevdalar üstüne Azatsız kuşların kanadı kadar Manasız şimdi ömür Yollar çıkmaz mı düne |