Bir iklim son çıkmazında
Bir iklimin son çıkmazında
Mevsim bahardan hani yaz olunca Bazen üşürsün esen rüzgâr karşısında Papatyalar karşılar seni Gülücükler atar kuşlar seher vakti Bir iklim son çıkmazında Sıcaklar gölgede 40 derece olunca Kaparsın gözlerini, atarsın heybeni sırtına Birde hafiften bir ıslık tuttursun Düşersin yayla yollarına. Bir iklim son çıkmazında Hani mevsim sonbahar olur ya Pastırma sıcakları kavurur yüzünü Seversin seni saran hüznünü Hafiften bir yağmur yağar Kaçışır sağa sola yine insanlar Bir iklimin son çıkmazında Bir uzun kışı daha geride bırakmışsındır. Evsizleri düşünmekten Geceleri rahat uyuyamamışsındır. Sen tatlı sıcak odanda yine Dün gece sabahlamışsın Bir iklimin son çıkmazında Dönerken mevsimler sırasında Önce İlkbahar alır seni Görürsün gökkuşağının eşsiz dizilişini Bahçende açar güller Öter o güzel sesli bülbüler Bir iklimin son çıkmazında Dönerken mevsimler sırasında Sonra Yaz alır seni Güneş yakar kavurur bedenini Saklı kentlere götürür Bir heyecan kaplar içini Gelmiştir tatilin habercisi Bir iklimin son çıkmazında Dönerken mevsimler sırasında İşte geldi hüznün rengi Sonbahar Bak sokaklar dolusu yaprak var Sararıp düşerken yere Hüzün doldu yine bu çehre Bir iklimin son çıkmazında Dönerken mevsimler sırasında Kış kapıyı çalar İçeri kaçışır bizim danalar Fırtına, kar, boran etrafı kaplar Yağmur başlar sağnaktan Pencerenin ardından Arapkızı bakar |
yeter ki hayat girmesin çıkmazlara
her kışın arkasına nasıl yakışır bahar
sen çıkmaza düşmüşken yağsada karlar...
dedik ve usul usul gittik...
sevgilerimizi de bırakarak sayfada...güzel dizelerdi.. tebriklerimle şair...