Haykırış
Bedenim yorgun ve bitkin artik.
Bakışlarım biraz daha öfkeli Neydi bu kadar acımasız kılan hayatı Hayat mı acımasızdı yoksa geçen zaman mı? Vücudumdaki her çizgi bir sevgilinin mi izi Kafamda dolanan hep aynı dizi Hayat şimdi tam ortada benim için Gitmek ve gelmek arasında bir yerdeyim Dünya sevgileri bitmedi hala bende Bir çiçeğe can veren bedende Beklide yeniden hayat bulacağım Hiç düşünmeden bırakacağım kendimi Esen deli rüzgâra hesapsızca Gittğim yer, yön önemli değil Elbet güzel bir gönülde yine son bulacağım. Zaman daha acımasız şimdi Açtım açık denizlere bir yelkenli Suyun sürüklediği yerde olacağım Beklide bir balığın bedeninde can bulacağım. Derin denizlerde düşünmeden dalacağım Düşünürken hep daldığım derinlerde Hür, özgür ve nedensiz dolaşacağım. Bakmayın öyle baktığıma size değil bu öfkem Belki de sevgisizliktendir bu endişem Yitip gitmekten değildir bu diyardan Yakalayamadığım zamandır beni tek yaralayan Bir tabloda sıkıştım şimdi Zamanın hiç önemi yok Ben aynı ben Bütün izler üzerimde Hep aynı yerde olacağım artık Ne bir çiçeğin özünde Nede bir balığın bedeninde Bir köşede olacağım Gelip geçerken baktığınız Baktıkça biraz acıyacaksınız Bana değil hayata Düşüneceksiniz ?? Her kafadan ayrı bir ses yükselecek Ortak nokta buluşmaya çalışmadan tartışacaksınız Hep aynı şeyleri söyleyecek Ama ayrı ayrı yönlere bakacaksınız Evet, bu bakışlar size Düşünmeden yargılayacaksınız beni Ne zaman bu yolculuğun son treni Haydi, hayatı kaçırmadan Yakalayın son seferi. |