şimdi canımın usulca aktığı yere doğru dökülüyorum aşk taşlarından sökülüyorum işte tam da o an sen basıp geçmiyor musun ben bir kez daha ölüyorum
sessizlik yemini etmiş sokak direkleri paylaşır kendini yırtmış bir hiçliğin çığlığını sıra sıra dizilince günah kapıları birinden geçsen, diğeri kıskanmaz mı yolun aynası, kaldırım taşları kendimi kazıyorum senden... hey aşk! artıklarımda benim atanlar da
çoklu orgazm sahipleri çoğul kişilik bozukluğunda günde azamî 2 (iki) defa ’başka biri’ olanlarla sevgili yeniden düşünmeliyim ilişkilerimi yolun aynası, kaldırım taşları kendimi topluyorum senden... hey aşk! parçaladıklarında benim parçalatanlar da
gözlerim çocukluk fotoğraflarında kalmış yaşlarım yitirmiş masumiyetini doğru seçtim mi soruların fiillerini geri verdin mi aldıklarını yolun aynası,kaldırım taşları anılarımı alıyorum senden... hey aşk! unuttuklarımda benim unutanlar da
rüzgarı hançeresinde düğümleyen bir gölge esiyor biliyorum şimdi içinde son uçumluk kanat kanattıkça tenleri imgeler büyüyor yolun aynası, kaldırım taşları intikam alıyorum senden... hey aşk! yaşadıklarımda benim yaşatanlar da
yer gök gözümün renginden geçiyor gidişlerin boynu bükük elvedasında hangi şehir kendini pakladı ki kirpiklerini söze değdirmiş ölü yapraklarında yolun aynası,kaldırım taşları sözlerimi alıyorum senden... hey aşk! söylediklerimde benim söyletenler de
alicengizoyunu (…aşktır hayatın tamamlayanı…ki hep yanlıştır aşk, tamamladıkça hayatı…)
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
yolun aynası,kaldırım taşları şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
yolun aynası,kaldırım taşları şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
bu yürümeler yürüme değl ki aşklar olmasa..yalnızlık direklerini kim farkeder aşk olmasa.kaldırım taşları üzerinde seksek oynamaya başlıyalım yeniden bence..varolun.
yer gök gözümün renginden geçiyor gidişlerin boynu bükük elvedasında hangi şehir kendini pakladı ki kirpiklerini söze değdirmiş ölü yapraklarında yolun aynası,kaldırım taşları sözlerimi alıyorum senden... hey aşk! söylediklerimde benim söyletenler de
...
bütün günahları soluyorken aşk senden kendimi alıyorum hiç bir çığlıkla
kurgusuyla çok güzel bir şiirdi yüreğinize sağlık şair
İçinde çıkılabilecek gibi değil..."Aşkın yanlış olması" aşkın olması için olmazsa olmazı en önemli öge bu olsa gerek diye düşündürdü beni... aşka mı daha çok aşığız yoksa?... Düşünmeli biraz yürürken kaldırım taşları üzerinde...Selamlar...
yer gök gözümün renginden geçiyor gidişlerin boynu bükük elvedasında hangi şehir kendini pakladı ki kirpiklerini söze değdirmiş ölü yapraklarında yolun aynası,kaldırım taşları sözlerimi alıyorum senden... hey aşk! söylediklerimde benim söyletenler de
yaşamaya geldim aşk... verdiklerimi almaya parçaladıklarımı toplamaya unutmak mı yalan söyledim sana unutmayı beceremedim unutulmayı hak etmedim daha...
ne desem ...gecenin içinden bağırdı şiir..."aşk hep bir yerlerde "diye.. çekenede çektirenede, sevenede sevdirenede, küsenede küstürene de aşk işte... her telden ve her dilden... sakınsan da gözünden o şaşmaz bildiğinden...
teşekkürler bu güzellik için...aşkla kal şair...aşkla...
ben kendimi aşka sunmuşken ve dahi hayat molası olmadan duraklamadan ve duraksamadan içimde kaynıyor dışımda vuruyorken ne mümkün kendimi söküp almak kaldırım da ben ayna da üzerine basılıp geçense yüreğimden düşen aşk tonlarca
teşekkür ederim her birinize...