Şehirlerarası Bir Otobüs Yolculuğu
(yazdığım en eski şiir...)
Anlamını yitirdi artık şehirlerarası otobüs yolculukları Vedalar ayrılıklar yok Bir umuda gitmek yasak Ve hazır tüm yol üstü yalanlarım… Yolculuk öncesi tembihler Üşütme diye mola yerinde(dikkat et kendine v.s.) Ve indiğimde kimseyi arayamayışlarım… Sesin yok, bekleyişin yok Ya da ulaştığımda iç rahatlamaların Ne uzaklaştığım şehirde bir şeyim var Ne gittiğim yerde bekleyen… Yakışıksız kalıyor gidişler Fiyakasızdır birini özlememek o otobüslerde Kapı açılır ara sıra Ayaz vücudunun her zerresinde Hedefi üşümen gerektiğini hatırlatmaktır Sen sıcağın anlam karmaşası içinde... Yoktur anlamı aslında o otobüse binişinin Hiçbir yere gidişinin Ve fazlasıyla müsaitsiz bir yerde inişinin… Sen gittin Anlamını yitirdi artık otobüs yolculukları Mola yerinde sigaradan bile önce Sesini arardım ama yoksun Artık Ben de onlardanım Üşüyerek düşünerek sigaramı yakarım Acelesi yoktur yalnızlığın mola yerinde Tek sorun; sana bol bol tembihlendiği halde Üşütme konusundaki inadın Öyle deme o anın değişmez gereğidir soğuk Bunca sevme ve o anlamlı sigara varken Bu soğuğu sorun etmeye niyeti yoktur adamın… Adamların… Hep uzaktadır ve sesi yoktur kadının… Anlamını yitirmeden gidişler; Dönüşümü sağlamayacağın Sadece yokluğun yüzünden vücuduma böylesine çarpan kuru ayazda içimi ısıtmayacağın Otobüse binerken aslında pek sevmediğim Yine de aşkın şart tadındaki tembihlerinde bulunmayacağın İndiğimde aramayacağın Seni bir daha ara(ya) mayacağım için… Anlamını yitirdi artık şehirler Otobüsler Yolculuklar… Yollar… Sensiz ama bir o kadar da senden geçen… Kürşat Uçar |
her şeyin anlamı sevgiliyle vücut buluyor
sen yoksan her şey eksik demiş şiir
yalın bir duygu aktarışı vardı şiirde
kalem var ola
sevgiyle...şiirlerle kalın