Annemden Bana
…
Can kız dedim sarmaladım, Emzirdim. Ömrüne ömrümden ömür diledim, Beledim. Göz nurumla kazandım, Bezedim. Yokluğuma acınmadım, Büyüttüm. Babasızdın, baban oldum Kolladım. Daha yirmi üçtü yaşın Coşun gözyaşlarım, coşun Can kızıma koşun. Son gününü görmeseydim, Gördüm. Sana kanat olamadım, Uçtun. Kopardı bir hoyrat el Kırdı kanatlarını, Tüketti çarelerini, Kara …. Kaçak.. Ama ‘’koçak’’ değil Öldürdü yaşarken seni. Daha yirmi üçtün balam Garip ananın ümidiydin, Çaresizliğine çareydin, Ne sonbahar ne de kıştın, Sen taze bahardın balam. |
Anne olarak elimizden ne gelirse yapıyoruz ama bir yere kadar
yavru kuşlar uçmak istiyorlar henüz hazır değillerken
elbet annelere oluyor yine olan
anne dilinden dökülenleriniz içten ve güzeldi
kaleminiz var olsun
sevgiyle...şiirlerle kalın