İSİMSİZ (*)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu şiiri,yıllar önce,18 yaşımdayken yazmışım ve ders notlarım arasında unutulup kalmış.isim de koymamışım. Geçenlerde tesadüfen buldum.
Mevsim; İstanbul bahârı, Rüzgâr gözlerince mâvi, Sen kucağımda hafif, Sevdân yüreğimde bir başka ağır. Ağaçlarda salkım saçak mutluluk, Saçın dudağimda tel tel, Ben, ölesiye âşık, Sen,öldüresiye güzel... Mayıs avcumuzda sıcak, Gün, üzerimizde bahar... Güvercin kanatlarında gümüş rengi bir güneş, Soluduğumuz hava; buram buram umut. Üzerimizde gülümseyen tozpembe bir bulut, Ellerimiz; yeşeren zeytin dalları, Sevgi,gözlerimizde ışık ışık, Sen, öldüresiye güzel, Ben, ölesiye âşık... ÜNAL BEŞKESE (1955) |