En güzel çiçekleri saklamıştım kalp atışlarıma
Büküldü boyunları, kırgınlar şimdi
Aynı ağıtlı meltemin estiği şu ölümlü geceler
Hep aynı saatte beklenen müziğimiz sustu
Önüne atılan çiçekler dargınlar şimdi

Bir sızı boyar oldu mehtabı
Yere, göğe, dört yana resmin çizildi
Kıvırcık saçlarının kıvrımlarındaydı mutluluğum
Ellerim ne kadar çılgındı
Umudu arayan çiçekler yorgunlar şimdi.

Yeşilimsi maviliğinde kaybolurdum denizlerin
Kumsallarındaki hayal tek sen olurdun
Şiirlerimi varlığın yazardı ben değil
Dalgalar sükûna bağlanmıştı, huzur kokardı
Rengi solan çiçekler kızgınlar şimdi.


Yürüyüşüm değişti, bıkkın adımlar
Hiç bir şey yaşamaya değmez yazan şu bakışlar
Kara vebaymış oyum oyum oydu içimi yokluğun
Nereye baksam hasretin bulaşıyor
Kuruyan çiçekler gibi öldürecek salgınlar şimdi.

Turgut UZDU