/


nefes eksenli yaşadığım kuş hayat
“kadınların ruhları kuş gibidir evlat”
evlat, sana işin gerçeğini anlatmak isterim aslında
sadece kadınların ruhu değil kuş gibi olan..



bitişe adanmış ilk dizeler,
ama belki başka dizeler asla olmayacak
aynı senin bir gün başkasını seveceğini düşündüğün
ve bir başkasının asla olmayacak oluşu gibi



otur şöyle, su getireyim sana biraz
biraz pamuk ve biraz da oksijenli su
bilmediğimden değil oksijen getirişlerim,
beynini uyuşturacağını
ihtiyacı var birazcık, o güzel zihninin durmaya



ne diyordum ilk..
kuş bir nevi şu içindeki matlığın
tutmaya çalışırken kanatlarından tüylerini yolduklarından
küçük insanların büyük kalbi oluyor
ne kadar büyürsen,
o kadar küçülüyor insanlığın
yine de sen, gördüğüm en insansın dizelerde.



pek az zaman önce de söyledim ya,
biliyorum yürümek zorunda olduğun sokakları
kanamak zorunda olan yaralarını
bitişlerinin gerekliliğini


satırlarımızı birleştirdiğimizden olduğunu sanmıyorum
tüm dizelerinde,
içimdeki kuşların firar etmelerinin
buzların kırılmasının
ve mavilerin kararmasının




sanıyorum ki, dost demeyi öğrendiğimden

ve de

Hüzne bile git demeyi unutmuşluğumdan



Fecri Ati”ye



sim