Yal/and/ı
Seni tanıdığım,andan itibaren...
Yal/an/lara başladın! Ne güzellikler,yapsam da... Bu halinden şaşmadın. Bile bile,mecburi lâdesti! İllâ ümidimi kesmedim... Dileklerim bence mukaddesti... Demek ki sana,inanmışım güvendim. Neticede,sarpa sardı yollarım... Yazık oldu,onca filiz,uzun yıllara! Pişmanlık çok acı,artık ağlarım... Boşa kürek çekmişim,yazık bana. Sen bana,hiç acımadın biliyorum... Oysa kendime,acımama sebep oldun ya! Benden çok derde kar,diliyorum! Bunu çok hak ettin,hain yar,ah/ya. Hani ben sana,bir muhterem kişinin yadigârıydım? Hiç yalanla yürek yakmaktan,korkmadın ya! Bilirim ki artık,öte dünyada bile senden ırağım.. Hesap er/geç verilecektir Yaratana,sen ne sandın. 22/03/2009/İZMİR Müfide DECDELİ |
duygularına sağlık diliyorum...