sancı I...gölgen kentlere uzak kayıp giderken sesin kırık bir zemheride bir/i ölüm...bir/i can... hangi yoldu tükenen devrilirken gün kırıldığı yerden bir telaş yankısız caddelerde süpür şimdi eylül kırığı düşleri çalınırken gözlerimden ben gözümü yumdum yüzünün kıyısında ve sen adı konmamış kaç şiiri yaktın payımıza düşen sancısı biz kadar üstümüze döküldükçe zaman ben nereye gitsem sana çıkar dolanırken yokluğun avuçlarımda çığlığım sus..pus.. inadına... 17/03/2009 |
öyle bir geçmişki od
üzerinden şiirin
dağılmış rüzgarın
değdiği yerler
yangın kalmış avuçta.