AKŞAM
Kırık su aynalarında hicran içinde
Kendini seyreden kuğu Ne görür kendinden başka İşte cânını arayan cânân Desem ki ben de unuttum Sesimin bütün renklerini Ne lâle ne kızıl erguvân Ahvâlim perişan yüzüm kan Dünya ki sihirli bir kuyu Her damla suyu bir ağu Kuytu kıyılarından geçsek de Hayat ölüme doğru bir koşu Bu devran içinde bir zaman Aynam deyip göğe baksam Bir resim çeksem kendime ait Geçen zamanı kollasam Ne yapsam çoğalır akşam Bütün yollar ölüme çıkar Tükenir kalem tükenir kan Ah ne yapsam tükenir akşam Mustafa Özçelik |