YOL ARKADAŞIM
Gönlümün gökyüzünden saman yolunu çalıp
Gölgeni yüreğime asma yol arkadaşım Sönmüş bir gezegene dünya diye aldanıp Yalnış mekana ayak basma yol arkadaşım Bulutu sen bilerek yağmurda ıslanırım İsminle zikir tutar maksuda yaslanırım Akşam gurur etsem de şafakta seslenirim Bırak sözümü yarım kesme yol arkadaşım Her gece sulu sepken avuçlarıma yağsan Bir faninin gönlüne nazlı başını eğsen Öyle ki...kaza ile dudaklarıma değsen Öpemem gözlerini kısma yol arkadaşım Gamzeli yanağını cennet sayarken ömrüm Gönlünün başkentinden ipsiz kayarken ömrüm Kırık bir buse ile kırk yıl doyarken ömrüm Beni incitmek için susma yol arkadaşım En kırılgan halinle bana verseler seni Yinede zayi etmem bir damla bir zerreni El gibi durma öyle düşman belleyip beni Aşka sırtını dönüp küsme yol arkadaşım İstersen sil kalbinden yollarımı kollama İstersen bir tek mektup bir tek selam yollama Gönlüm çiçeğe durmuş dallarını sallama Lütfen başına buyruk esme yol arkadaşım |
Yinede zayi etmem bir damla bir zerreni
El gibi durma öyle düşman belleyip beni
Aşka sırtını dönüp küsme yol arkadaşım
İstersen sil kalbinden yollarımı kollama
İstersen bir tek mektup bir tek selam yollama
Gönlüm çiçeğe durmuş dallarını sallama
Lütfen başına buyruk esme yol arkadaşım
güzel bir şiir meydana gelmiş tebrikler
selamlarımla