sorgubir dilenci avucu kadar yoksuldu yüreğim henüz edilmemiş bir duanın ilk harfiydim ne yana dönsem taş duvar sağ omuzumda melekler ağlar söyle ! kimdin sen ? ilâhlaşırken düşlerimde girdiğim tüm günahların bedeli mi? ya da bedeninde tapındığım mabet mi? bilemedim beni koyduğun yeri... peki ya şimdi hangi yitirilmişliğimi geri verebilirsin bana çocuk bakışlarımı mı? beklentisiz gülüşlerimi mi? içindeki derin boşluğa gömdüm kendimi... çiviledim göz kapaklarımı alnıma bilirim ki birleşse kirpiklerim taşacak okyanusum ... Gülay Bulut |
hangi yitirilmişliğimi geri verebilirsin bana
çocuk bakışlarımı mı?
beklentisiz gülüşlerimi mi?
içindeki derin boşluğa gömdüm kendimi...
çiviledim göz kapaklarımı alnıma
bilirim ki birleşse kirpiklerim
taşacak okyanusum
...
her yönünle
şiire
güzelliğe hitap ediyorsun
DOST
...