Gönül dostları
Bir ezan vakti uyanıp tefekkür içinde
Gözlerinizin izinden sonsuzluğa yürümek Neylersin ki; bütün kainat hır-gür içinde Derinliğinden yüreğimin ebedi yolculuğa yürümek Yağmurlarla yağdım, bulutlarla dolaştım Kuşlarla şiir okudum, bülbüllerle türkü Alın yaralı yüreğimi Yüreğinizde avutun Şu yanan dudaklarımı Yanaklarınızda soğutun Saatler, zehir zemberek Saatler takılmış bir yerlerde Yalın ayak, salya sümük bir çocuk Çocukça oyunlar oynamakta Ufacık avuçlarında bir dünya cenneti Ve ellerini sevgiye açmakta Ey güzel çocuk; Ninniler söyle Bırakma, bıkma, uyanmasınlar sakın Ey güzel çocuk; Umutlarınla düş yarına Hani derler ya; ”yarın, yarından da yakın” Gözlerim ufkuna takılmış sevdanızın Akşamlarca yollarınıza bakıyorum Ve hasret yüklü karanlığın ardından Çıkıp geleceksiniz bir gün biliyorum Bilmem kaçında saatin Takılıp kalmış bir yerlerde zaman Yarasa kanatlarını açmış karanlıklar Varla yok arası gün görmüşlüğümüze Bir el uzansa umutla Tutsa ellerimizden Ey güzel çocuk; yarını unutma Gülümse göz bebeklerimizden. Baharla yollasalar gönlümüze, gönlümüzce Bu sonbaharında ömrümüzün Yeşil-mavi rüyaların kara basanıyla terlesek Uyanışı olsa yeni günümüzün Hasretinize yanık türküler derleyip Islak dudaklarımda çağırsam sizleri Yıllarca bekledim daha yıllarca bekleyip Hatırımda, hatıralarımla sarsam sizleri Benim şairim; ZÜBEYDE TOPRAK |