Bir Eylül Hüznü
Bir eylül hüznü içime çökerken,
Yağmurların ıslattığı yollardan geçerken, Islanır yalnızlığım da bedenimle birlikte, Yokluğun gün batımı kızıllığına gebe. Her baktığım yerde seni görür gözlerim, Seni arar, sana atar yüreğim, Adını yazar ellerim buğulu bir cama, Hiçliğe sarılırım üşüyerek yokluğunda. Çalmadan girip kapıdan hiçbir şey demeden, Sessiz adımlarla, kimselere fark ettirmeden, Bir gün dönüp gelirsen geri, Çiçeklendirir içimi bahar neşesi. |