Bir Hiç Uğruna
Hayatın çok evresindeydi ihanet,
Her yaşımda hepsini gördüm… İnsanlar için bir şeyleri harcadım, Hayat uğruna nice insanlar. Hiçbir şey umurumda değildi senin kadar… Erken yitirdim sevdiklerimi Gördüm hayatımın en derin çiziklerini Mutlu olduğumu sanıp aldandım Oysa hüzünle karışık acı yağıyormuş bu mevsimde Bense hep ıslandım! Her yeni şey yeni bir başlangıç denir ya İnanmayın! Ben bitişi de yaşadım… Üzüldüm, kırıldım, ağladım; Siz hâlâ ikiyüzlü zannederken insanları Ben diğer yüzleriyle de tanıştım! Sanmayın masumlar… Sanmayın sevgi dolular, Ne ihanetler çıkaracaklar ceplerinden bekleyin! Dibine kadar doldurmuşlar… Şarkılarla mahvolursunuz Şiirler yazarsınız Üstüne bir de sigara yakarsınız ki Sanki hayatın son dakikalarını yaşıyorsunuz… İçinize birikenler öyle bir hal alır ki Yüreğinizden geri döner yuttuklarınız Kusamazsanız kıvranırsınız Kusarsanız da ortalığı batırırsınız… Eninde sonunda; iki damla yaş düşer O gözlerden… Ağlarsınız! … Oysa düşündünüz mü niye bunları yaşarsınız? Niye acı çeker, sızlanırsınız..? … Bir hiç uğruna! |
bazen de ölüp gitmek var bir hiç uğruna,tahta yatakta..
hiçbir şey dediklerimiz bazen her şeyimiz olur.belki de bu yüzdendir böylesine kabullenememşliğimiz..
samimi geldi satırlarınız..kenimden bir şeyler gördüğüm içindir ki kendimden de bir iki satır yazdım.