İçinde kendimi binlerce kere bulduğum ve durup durup yutkunduğum bir melodiydi bu şiir. Kutluyorum canım ablam... İŞte böyle anlaşılır eserler yazman dileğimle.

Saygılar sunuyorum.

Gamzesine kar yağıyordu gülüşlerinin :)

Dönmeseydin…
Ya dönmeseydin…

Güzel bir sondu.. tebrikler..

Cemreye düş bir şehrin garında sûzinâk çalıyordu
“Şimdi uzaklardasın” diyordu banka uzanmış evsiz
Kimsiz kimsesiz şiirler yazılıyordu…
Gamzesine kar yağıyordu güllerinin.

dönermisin...dönecekmisin....dönsen...

kutlarım papatyalar yüreğinize

TEK KELİMEYLE MÜKEMMEL Dİ..

SAYGILAR..

Cemreye düş bir şehrin garında sûzinâk çalıyordu
“Şimdi uzaklardasın” diyordu banka uzanmış evsiz
Kimsiz kimsesiz şiirler yazılıyordu…
Gamzesine kar yağıyordu güllerinin.
**********************************************
Ve döndü... Ya dönmeseydi? Ya dönmeseydi!

''Şimdi uzaklardasın ,,diye başlardı şarkılar...
tebrik ve teşekkürlerimle...
Müthişti...

Dudak izlerinde intihar gibiydim.

her zamanki gibi güzellikte kaliteli bir eser yüreğine sağlık ablacım. Bazı yerleri yürekten vuruyor. Kutlarım sevgilerimle.

Cemreye düş bir şehrin garında ray gibiydim
Gergin ve donuk…
Sabahçı kahvelerinde yarım tüketilmiş bardakta çay
Yarım ve soğuk…
Dudak izlerinde intihar gibiydim.
Özlem PALA şiirlerinde kimi an,öylesine dize içinde dizeler oluyor ki,okurun anlayış kat sayısı aşırı artıştan donuyor ve yüreği geriliyor.Öte yandan bazen öylesine haykırıyorsunuz ki bir yarım yaşanmışlık ardından ve dize dize gözyaşlarınız değdiği teni bile soğutuyor.Kısaca şiirin giriş kısmı ile şairem kendini böylesine belli etmiş.Gergin ve donuk//Yarım ve soğuk...
Hani yakından tanıdığımdan mı yoksa şaireme dayanarak,genelleme yapılabilir mi bilmiyorum ama...Sanki şiirlerinde kendisini buluyorum.Hem duysal,hem güçlü bir kadın...Onurlu duruşu,hani o gururu her şiirine yansıyor ve belki şairemi bu yüzden seviyorum.Öyle sulu gözlü kelimeleri yok ama yüreği yaşartıyor.Asla asi değil ama dik duruşu,okuyanada güç veriyor.O yüzdende her yazdığını ısrarla takip edip okuyorum,her şiirini okur okumazda fazlasıyla seviyorum.
Kimsiz kimsesiz şiirler yazılıyordu…
Gamzesine kar yağıyordu güllerinin.
ve şairem;kaç gülün gamzesine düşen karlar için konuşturdun kalemini?Kaç kez tanımadığın nefeslerin öykülerine ağırttın saçlarını?Ve daha kaç kez yazacaksın kimsiz kimsesiz şiirleriniki yüreğinin odacıklarına az güneş ışığı dokunsun da ferahla birazcık?
Ellerim ceplerimde bile değildi
Ellerimi hissetmiyordum…

ve nasıl bir şiir yoludur bu?Yazan hissetmiyorum diyor...Okuyan hissetmemenin hissi ile tutuklu kalıyor o dizelerde!Seni seviyorum demek az kalıyor arkadaşım,tanıdığım en iyi şairesin sen.Saygımla.

şairane müthiş iddia dolu dizeler
sevgimle..

"Güllere kar yağıyordu" başlığı bile yeter.
Kutluyorum güzel şiirini.Yüreğine sağlık Özlem abla.
Selamlar...

Harika bir şiir okudum kaleminizden...Okuduğum şiir değil adeta bir musiki idi,yüreğinize sağlık.