Yokluğunda ben
Ela gözlerin geliyor gözlerimin önüne,
Her göz yumuşumda Düşlerime düşüşüne… Her teslim oluşumda, Bin bir sorguya çekiyor ellerimi ellerin! Sözlerin dilime kelepçe, Ne konuşsam hep aynı, tuhaf lehçe; Kelimeler birer düğüm yokluğunda Ve yokluğun, yaşanabilecek en büyük zulüm! Pamuk ellerin geliyor aklıma durduk yere, Her boşluğa uzanışında Delirmişçesine ellerimin… Her kendimi sana yollayışımda, Güvercinleri geç kalıyor yüreğimin! Hayalin gecelerime pençe, Ne yana uçsam hep aynı, kırık kanatlı serçe; Uykular birer kara delik yokluğunda Ve yokluğun, çekilebilecek en acı keder! Sen geliyorsun rüyalarımda kapımın önüne, Penceremi aralıyorsun İçeri süzülüyorsun… |