KALDIRIMLAR
Önce pırıl pırıldır
Ayağınızla gelir bütün çamurlar Ne kirli çamaşırlara tanık olmuştur kim bilir Dili olsa da söylese şu kaldırımlar Kaldırım deyip de geçmeyin Renk renk dizilmişlerdir cadde kenarlarına Her zaman kucak açar onlar Soğukta titreyen sokak çocuklarına Hiçbir günahı yoktur kaldırımların Kaldırım mühendisi de derler işsizlere Kimi yerde işgal edilirler Kendi malı sanan dükkan sahiplerince Pırıltılısı da vardır çamur görmeyen En pahalı ayakkabıların altında İnsanlar hep onu suçlarlar Özensizce ayakları kaydığında Bakmayın onların sessiz duruşuna Yıpranıp ta desenleri bozulduğunda Bir bakarsınız silah olur Hak isteyen işçiler coplandığında Ah şu kaldırımlar bir dile gelse Temizlense bütün çamurlarından Söylese üstünde yapılan gerksiz dedikoduları Anlatsa kaldırımda yaşanan en güzel aşkları Bir de ateş olup ısıtsa tüm çocukları Gösterse insanlara insanın insanlığını Siz kaldırımsız yaşayabilir misiniz dostlar İncitmeyin öyleyse taş sanıp ta onları Toprak ve Kar’dan Cemal EROĞLU |
Güzel duygu aktarışı vardı şiirde
Her yerin kendince yaşanmışlıkları vardır dile gelmeyen
Kalem var ola
Sevgiyle...Şiirlerle kalın